تحول در معماری مدرن: طراحی ساختمانهای پایدار و انرژیبر
معماری مدرن همواره در حال تحول است و یکی از جنبههای اساسی این تحول، توجه به مسائلی همچون پایداری، بهرهوری انرژی و تأثیرات زیستمحیطی ساختمانها است. در سالهای اخیر، طراحی ساختمانهای پایدار و انرژیبر به یکی از مهمترین مباحث در صنعت معماری تبدیل شده است. در این مقاله به بررسی روند تحول در معماری مدرن، اهمیت طراحی ساختمانهای پایدار و انرژیبر و تأثیر این رویکردها بر محیط زیست و اقتصاد پرداخته خواهد شد.
۱. معماری پایدار: تعریفی نوین برای ساختمانهای آینده
معماری پایدار به معنای طراحی ساختمانهایی است که نه تنها نیازهای ساکنان خود را به طور مؤثر و کارآمد تأمین کنند، بلکه حداقل تأثیر ممکن را بر محیط زیست و منابع طبیعی دارند. این نوع معماری به استفاده بهینه از منابع طبیعی، کاهش مصرف انرژی، و ارتقاء کیفیت زندگی انسانی توجه دارد. در حقیقت، معماری پایدار به دنبال ایجاد توازنی است که منافع اقتصادی، اجتماعی و زیستمحیطی را در بر گیرد.
ویژگیهای معماری پایدار:
- استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر: در طراحی ساختمانهای پایدار، استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر مانند خورشید، باد و زمینگرمایی نقش مهمی دارد. پنلهای خورشیدی، توربینهای بادی و سیستمهای گرمایشی زمینگرمایی از جمله راهحلهایی هستند که در ساختمانها به کار گرفته میشوند.
- بهرهوری انرژی: استفاده از سیستمهای هوشمند و مواد عایق با کیفیت بالا موجب کاهش مصرف انرژی در طول عمر ساختمان میشود. سیستمهای تهویه مطبوع و گرمایشی پیشرفته، بهینهسازی مصرف انرژی را ممکن میسازند.
- انتخاب مواد با کمترین تأثیر زیستمحیطی: استفاده از مواد طبیعی، قابل بازیافت و با تأثیرات کمتر بر محیط زیست، جزء اصول اساسی در معماری پایدار است. این مواد به کاهش آلودگی و افزایش عمر مفید ساختمان کمک میکنند.
- مدیریت آب: طراحی سیستمهای جمعآوری و ذخیره آب باران، استفاده از آبهای خاکستری و بهبود روشهای مصرف آب، از جمله ویژگیهای مهم معماری پایدار است.
۲. معماری انرژیبر: نیاز به طراحی هوشمند برای کاهش مصرف انرژی
در عین حال که معماری پایدار به سمت کاهش مصرف انرژی و بهینهسازی آن حرکت میکند، مفهوم معماری انرژیبر نیز بهطور فزایندهای در حال محبوبیت است. ساختمانهای انرژیبر به ساختمانهایی گفته میشود که در طراحی آنها تأکید ویژهای بر تولید و ذخیره انرژی داشته و توانایی تأمین نیازهای انرژی خود و حتی فراتر از آن را دارند. این ساختمانها به وسیلهٔ فناوریها و سیستمهای نوین قادر به تولید انرژی هستند، بهگونهای که میتوانند در موارد خاص، انرژی اضافی را به شبکه برق ارسال کنند.
ویژگیهای معماری انرژیبر:
- ساختمانهای خودکفا: این ساختمانها قادر به تولید انرژی مورد نیاز خود از طریق سیستمهای خورشیدی، بادی یا سایر منابع تجدیدپذیر هستند. برای مثال، نصب پنلهای خورشیدی بر روی سقف یا نمای ساختمانها، به آنها این امکان را میدهد که انرژی کافی برای تأمین نیازهای خود را تولید کنند.
- ساختار و طراحی بهینه: طراحی ساختمانهای انرژیبر به گونهای است که به طور طبیعی در برابر تغییرات دمایی و شرایط محیطی مقاوم باشد. استفاده از سیستمهای تهویه طبیعی و طراحی هوشمند نمای ساختمان میتواند به تنظیم دما و کاهش نیاز به سیستمهای سرمایشی و گرمایشی مصنوعی کمک کند.
- تکنولوژیهای نوین: استفاده از فناوریهای نوین مانند سیستمهای ذخیرهسازی انرژی (باتریها)، سیستمهای گرمایشی و سرمایشی هوشمند، و تکنولوژیهای ساخت پیشرفته باعث میشود که ساختمانهای انرژیبر بتوانند انرژی بیشتری تولید کنند و در عین حال مصرف انرژی خود را به حداقل برسانند.
۳. چالشها و فرصتهای معماری پایدار و انرژیبر
هر چند که معماری پایدار و انرژیبر فرصتهای بینظیری برای کاهش تأثیرات منفی بر محیط زیست و بهبود کیفیت زندگی بشر فراهم میآورد، اما چالشهایی نیز در این مسیر وجود دارد:
چالشها:
- هزینههای اولیه بالا: طراحی و ساخت ساختمانهای پایدار و انرژیبر ممکن است به دلیل استفاده از فناوریهای نوین و مواد خاص، هزینههای اولیه بالایی داشته باشد. اما این هزینهها در بلندمدت با کاهش مصرف انرژی و نیاز به تعمیرات کمتر جبران خواهد شد.
- محدودیت در دسترسی به فناوری: در برخی مناطق، ممکن است دسترسی به فناوریهای نوین برای ساخت ساختمانهای انرژیبر محدود باشد، که میتواند روند انتقال به معماری پایدار را کند کند.
- مقاومت در برابر تغییرات: برخی از کارفرمایان و معماران ممکن است به دلیل ناآشنایی با اصول معماری پایدار، تمایلی به پذیرش این روشها نداشته باشند.
فرصتها:
- کاهش هزینههای عملیاتی: استفاده از سیستمهای انرژیبر و پایدار بهطور قابلتوجهی هزینههای عملیاتی ساختمانها را کاهش میدهد. علاوه بر این، ساختمانهای پایدار به دلیل عمر طولانیتر خود، نیاز به تعمیرات کمتری دارند.
- پاسخ به چالشهای تغییرات اقلیمی: استفاده از ساختمانهای پایدار و انرژیبر یکی از راههای مؤثر برای مقابله با تغییرات اقلیمی و کاهش انتشار گازهای گلخانهای است.
- افزایش ارزش ملک: ساختمانهای پایدار معمولاً دارای ارزش ملک بالاتری هستند، زیرا مصرف انرژی پایینتر و سازگاری با محیط زیست از ویژگیهایی است که بسیاری از خریداران و مستأجران به دنبال آن هستند.
۴. نتیجهگیری
معماری مدرن در حال تحول است و به سمت ایجاد ساختمانهای پایدار و انرژیبر حرکت میکند. طراحی این نوع ساختمانها به ما کمک میکند تا نه تنها از منابع طبیعی بهطور بهینه استفاده کنیم، بلکه تأثیرات منفی بر محیط زیست را کاهش دهیم. اگرچه چالشهایی مانند هزینههای اولیه بالا وجود دارد، اما مزایای بلندمدت این رویکردها بر کاهش مصرف انرژی، محافظت از محیط زیست و بهبود کیفیت زندگی انسانها بینظیر است. در نهایت، با افزایش آگاهی عمومی و پیشرفتهای فناوری، به نظر میرسد که معماری پایدار و انرژیبر در آیندهای نزدیک به استاندارد غالب در صنعت ساختمانسازی تبدیل خواهد شد.
بررسی روندهای نوین در معماری و ساخت ساختمانهایی با مصرف انرژی پایین
در سالهای اخیر، با توجه به افزایش نگرانیها درباره تغییرات اقلیمی و نیاز به کاهش مصرف منابع طبیعی، روندهای جدیدی در معماری و ساخت ساختمانهای با مصرف انرژی پایین شکل گرفتهاند. این روندها بر استفاده از تکنولوژیهای نوین، بهینهسازی مصرف انرژی، و طراحیهای هوشمند متمرکز هستند. ساختمانهایی که به این شیوه طراحی میشوند نه تنها به کاهش هزینهها کمک میکنند، بلکه اثرات منفی بر محیط زیست را نیز به حداقل میرسانند. در این بخش از مقاله، به بررسی مهمترین روندهای نوین در معماری و ساخت ساختمانهایی با مصرف انرژی پایین پرداخته خواهد شد.
۱. طراحی ساختمانهای بهینه با استفاده از انرژی طبیعی
یکی از روندهای مهم در معماری معاصر استفاده از منابع انرژی طبیعی و طراحی ساختمانها به گونهای است که از انرژیهای موجود در محیط اطراف بهرهبرداری کنند. به این طراحیها معمولاً “معماری غیرفعال” (Passive Architecture) گفته میشود. در این نوع طراحی، ساختمانها طوری ساخته میشوند که از انرژی خورشیدی، باد، یا دمای طبیعی محیط به طور طبیعی برای تأمین گرما، نور و تهویه استفاده کنند.
ویژگیهای معماری غیرفعال:
- گرفتن حداکثری از نور طبیعی: استفاده از پنجرههای بزرگ و بهینهسازی موقعیت ساختمان بهگونهای که نور خورشید در فصول مختلف سال بیشترین میزان را وارد ساختمان کند.
- عایقبندی مناسب: بهینهسازی عایقبندی دیوارها، سقف و کف به طوری که حرارت داخل ساختمان در زمستان حفظ شود و در تابستان از ورود گرما جلوگیری شود.
- تهویه طبیعی: طراحی فضاهای داخلی به شکلی که جریان هوای طبیعی به راحتی در داخل ساختمان انجام شود، به ویژه با استفاده از بازشوهای استراتژیک و طراحی فضاهای مناسب برای تهویه.
این نوع طراحی موجب کاهش نیاز به سیستمهای گرمایشی و سرمایشی مصنوعی میشود و بنابراین مصرف انرژی را به طور چشمگیری کاهش میدهد.
۲. استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر در معماری
انرژیهای تجدیدپذیر مانند انرژی خورشیدی، بادی، و زمینگرمایی امروزه به بخش اساسی معماری پایدار و ساختمانهای با مصرف انرژی پایین تبدیل شدهاند. در طراحی ساختمانهای مدرن، ترکیب این منابع انرژی با تکنولوژیهای نوین به کاهش وابستگی به منابع فسیلی کمک میکند و بهرهوری انرژی را افزایش میدهد.
مهمترین فناوریهای انرژی تجدیدپذیر در ساختمانها:
- پنلهای خورشیدی (Photovoltaic Panels): پنلهای خورشیدی که انرژی خورشید را به برق تبدیل میکنند، یکی از رایجترین و مؤثرترین ابزارها برای تأمین برق در ساختمانها هستند. این پنلها میتوانند بر روی سقف یا نمای ساختمان نصب شوند و در بسیاری از موارد، ساختمانها قادر به تأمین نیازهای انرژی خود از این طریق هستند.
- سیستمهای گرمایشی خورشیدی (Solar Thermal Systems): این سیستمها از انرژی خورشید برای تأمین آب گرم استفاده میکنند. نصب این سیستمها میتواند وابستگی به سوختهای فسیلی برای تأمین گرما و آب گرم را کاهش دهد.
- توربینهای بادی کوچک: استفاده از توربینهای بادی به ویژه در مناطق بادخیز میتواند به تولید انرژی الکتریکی کمک کند.
- سیستمهای زمینگرمایی: استفاده از سیستمهای گرمایشی و سرمایشی با استفاده از انرژی حرارتی درون زمین، که به وسیله پمپهای حرارتی زمینگرمایی انجام میشود، به کاهش مصرف انرژی کمک میکند.
۳. استفاده از مواد با خواص عایقی بالا
در سالهای اخیر، یکی از روندهای عمده در معماری مدرن، استفاده از مواد با خواص عایقی بسیار بالا برای دیوارها، سقفها و پنجرهها است. این مواد به گونهای طراحی شدهاند که از هدررفت انرژی جلوگیری میکنند و به ساختمانها کمک میکنند که انرژی کمتری مصرف کنند.
برخی از این مواد عبارتند از:
- فومهای پلیاستایرن (EPS) و پلییورتان (PUR): این مواد عایقهای گرمایی و صوتی بسیار مؤثری هستند که به کاهش مصرف انرژی در ساختمانها کمک میکنند.
- پنجرههای دو یا سه جداره: پنجرههایی که از دو یا سه لایه شیشه با فاصله هوایی بین آنها ساخته شدهاند، عملکرد بهتری در جلوگیری از هدررفت انرژی دارند.
- مواد زیستمحیطی و پایدار: استفاده از چوبهای اصلاح شده، الیاف طبیعی، و دیگر مواد با کمترین اثرات زیستمحیطی و انرژیبر، در ساخت ساختمانهای کممصرف انرژی رواج یافته است.
۴. سیستمهای هوشمند و اتوماسیون در ساختمانهای انرژیبر
تکنولوژیهای هوشمند در ساختمانها بهطور فزایندهای برای بهینهسازی مصرف انرژی به کار گرفته میشوند. سیستمهای هوشمند میتوانند شرایط محیطی را به طور دقیق کنترل کنند و مصرف انرژی را بهینهسازی کنند.
فناوریهای هوشمند در ساختمانها:
- سیستمهای تهویه و گرمایش هوشمند: سیستمهایی که به طور خودکار دما و رطوبت داخل ساختمان را کنترل میکنند، بر اساس الگوهای استفاده از فضا و وضعیت هوا. این سیستمها میتوانند به طور خودکار دما را تنظیم کنند تا انرژی کمتری مصرف شود.
- چراغهای هوشمند: این چراغها به گونهای طراحی شدهاند که تنها زمانی روشن میشوند که به آنها نیاز باشد و به صورت خودکار در زمانهای غیرفعال خاموش میشوند.
- کنترل هوشمند پنجرهها: استفاده از پنجرههای هوشمند که به طور خودکار باز و بسته میشوند تا تهویه طبیعی بهینه انجام شود و از هدررفت انرژی جلوگیری شود.
این سیستمها نه تنها راحتی بیشتری را برای ساکنان فراهم میکنند، بلکه به کاهش مصرف انرژی و هزینههای عملیاتی نیز کمک میکنند.
۵. معماری مدولار و ساختوساز پیشرفته
معماری مدولار و روشهای ساخت پیشرفته از جمله روندهای نوین در کاهش مصرف انرژی هستند. ساختمانهای مدولار، که از پیش ساخته شده و در محل نصب میشوند، به طراحان این امکان را میدهند که سازههایی با عملکرد بهینه و مصرف انرژی پایین بسازند.
ویژگیهای معماری مدولار:
- سریعتر و کمهزینهتر: ساختمانهای مدولار معمولاً سریعتر از ساختمانهای سنتی ساخته میشوند و هزینههای انرژی نیز در فرآیند ساخت کاهش مییابد.
- انعطافپذیری در طراحی: معماری مدولار امکان تغییر و اصلاح ساختمانها را به راحتی فراهم میکند که میتواند به بهینهسازی مصرف انرژی کمک کند.
- مواد با کارایی بالا: در ساخت ساختمانهای مدولار، معمولاً از مواد با کارایی بالا و مواد پایدار استفاده میشود که منجر به کاهش مصرف انرژی در طول عمر ساختمان میشود.
نتیجهگیری
روندهای نوین در معماری و ساخت ساختمانهای با مصرف انرژی پایین از ترکیب تکنولوژیهای پیشرفته، طراحیهای هوشمند، و استفاده از منابع تجدیدپذیر و مواد بهینهشده بهره میبرند. این روندها علاوه بر کاهش هزینههای انرژی و حفاظت از منابع طبیعی، به کاهش تأثیرات منفی بر محیط زیست و بهبود کیفیت زندگی ساکنان کمک میکنند. با پیشرفتهای فناوری و افزایش آگاهی عمومی، میتوان انتظار داشت که این روندها در آینده به استانداردهای غالب در صنعت ساختوساز تبدیل شوند.
استفاده از منابع تجدیدپذیر در معماری مدرن: چالشها و فرصتها
یکی از مهمترین رویکردهای معماری مدرن و طراحی ساختمانهای پایدار، استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر است. منابع تجدیدپذیر مانند انرژی خورشیدی، بادی، زمینگرمایی و زیستتوده، نه تنها به کاهش مصرف انرژیهای فسیلی و تأثیرات منفی آن بر محیط زیست کمک میکنند، بلکه نقش مهمی در ایجاد ساختمانهایی با مصرف انرژی پایین و حتی انرژیبر دارند. در این بخش، به بررسی مزایا و چالشهای استفاده از منابع تجدیدپذیر در معماری و طراحی ساختمانها پرداخته میشود.
۱. منابع تجدیدپذیر در معماری مدرن
انرژی خورشیدی
انرژی خورشیدی یکی از محبوبترین و پرکاربردترین منابع تجدیدپذیر در ساختمانهای مدرن است. با نصب پنلهای خورشیدی بر روی سقف یا نمای ساختمان، میتوان از تابش نور خورشید برای تولید برق استفاده کرد. علاوه بر این، سیستمهای گرمایشی خورشیدی (Solar Thermal Systems) میتوانند برای تأمین آب گرم ساختمانها مورد استفاده قرار گیرند.
انرژی بادی
در مناطقی که دارای سرعت باد مناسب هستند، استفاده از توربینهای بادی کوچک میتواند به تأمین بخشی از نیاز انرژی ساختمان کمک کند. این نوع توربینها به طور معمول برای ساختمانهای بزرگ یا مجتمعهای مسکونی با نیازهای انرژی زیاد مناسب است.
انرژی زمینگرمایی
سیستمهای گرمایشی و سرمایشی زمینگرمایی یکی دیگر از فناوریهای نوین هستند که از دمای ثابت در عمق زمین برای تأمین گرما و سرمای ساختمان استفاده میکنند. این سیستمها از انرژی طبیعی زمین برای کاهش مصرف انرژی در ساختمانها بهره میبرند.
انرژی زیستتوده
سیستمهای زیستتوده از مواد ارگانیک مانند چوب، ضایعات کشاورزی و دیگر مواد زیستی برای تولید گرما و برق استفاده میکنند. این منابع به ویژه در مناطق روستایی یا مناطقی که منابع کشاورزی زیادی دارند، کاربرد دارند.
۲. چالشها و مشکلات استفاده از منابع تجدیدپذیر
اگرچه منابع تجدیدپذیر مزایای زیادی دارند، اما استفاده از آنها در طراحی ساختمانها با چالشهایی نیز همراه است. این چالشها میتواند مانع پذیرش گسترده این فناوریها در صنعت ساختمانسازی شود.
۲.۱ هزینههای اولیه بالا
یکی از بزرگترین چالشها در استفاده از منابع تجدیدپذیر، هزینههای اولیه بالای نصب و راهاندازی تجهیزات است. به عنوان مثال، نصب پنلهای خورشیدی، توربینهای بادی، یا سیستمهای زمینگرمایی میتواند هزینهبر باشد و بسیاری از سرمایهگذاران یا کارفرمایان ممکن است از این هزینهها اجتناب کنند. هرچند که در بلندمدت این فناوریها میتوانند به کاهش هزینههای عملیاتی و مصرف انرژی کمک کنند، اما هزینههای اولیه همچنان مانعی برای پذیرش گسترده هستند.
۲.۲ وابستگی به موقعیت جغرافیایی
یکی دیگر از چالشهای استفاده از منابع تجدیدپذیر، وابستگی به موقعیت جغرافیایی است. برای مثال:
- انرژی خورشیدی در مناطق با تابش مناسب خورشید بسیار مؤثر است، اما در مناطق با آب و هوای ابری یا سرد، ممکن است کارایی کمی داشته باشد.
- انرژی بادی نیازمند مناطقی با سرعت باد مناسب است که در همه جا یافت نمیشود.
- سیستمهای گرمایشی زمینگرمایی به عمق مناسب زمین و شرایط خاص زمینشناسی نیاز دارند.
بنابراین، این منابع ممکن است در برخی مناطق غیرعملی یا غیرمؤثر باشند.
۲.۳ پیچیدگیهای فنی و نیاز به نگهداری
استفاده از منابع تجدیدپذیر در ساختمانها نیازمند دانش فنی بالاست. نصب، راهاندازی و نگهداری این سیستمها معمولاً به مهارتهای خاصی نیاز دارد. در نتیجه، تأسیساتی که از این سیستمها استفاده میکنند، ممکن است به نگهداری و تعمیرات پیچیدهتری نیاز داشته باشند. همچنین، عدم آموزش کافی در زمینه بهرهبرداری از این فناوریها میتواند منجر به کاهش کارایی آنها شود.
۲.۴ مشکلات در ذخیرهسازی انرژی
یکی دیگر از چالشهای بزرگ استفاده از منابع تجدیدپذیر، مسئله ذخیرهسازی انرژی است. بهویژه در مورد انرژی خورشیدی و انرژی بادی، تولید انرژی ممکن است در برخی ساعات روز یا در برخی فصول سال کاهش یابد. برای رفع این مشکل، نیاز به سیستمهای ذخیرهسازی انرژی مانند باتریهای خورشیدی وجود دارد. با این حال، این سیستمها نیز به دلیل هزینههای بالا و محدودیتهای فنی همچنان نیاز به بهبود دارند.
۳. فرصتها و مزایای استفاده از منابع تجدیدپذیر
با وجود چالشهای یادشده، استفاده از منابع تجدیدپذیر در معماری و طراحی ساختمانها مزایای فراوانی دارد که میتواند موجب افزایش پذیرش این فناوریها شود.
۳.۱ کاهش هزینههای عملیاتی
یکی از مهمترین مزایای استفاده از منابع تجدیدپذیر، کاهش هزینههای بلندمدت است. ساختمانهایی که از پنلهای خورشیدی یا سیستمهای گرمایشی خورشیدی استفاده میکنند، میتوانند هزینههای برق و گرمایش را به طرز چشمگیری کاهش دهند. این ساختمانها به تدریج خود را از وابستگی به شبکه برق عمومی رها میکنند و حتی در برخی موارد، میتوانند انرژی اضافی تولید شده را به شبکه برق منتقل کنند.
۳.۲ کمک به کاهش انتشار کربن
استفاده از منابع تجدیدپذیر به معنای کاهش وابستگی به سوختهای فسیلی است. این موضوع میتواند به طور مستقیم به کاهش انتشار گازهای گلخانهای و مقابله با تغییرات اقلیمی کمک کند. ساختمانهایی که از انرژی خورشیدی یا انرژی بادی استفاده میکنند، آثار منفی بر محیط زیست دارند که در بلندمدت موجب بهبود کیفیت هوا و کاهش گرمایش جهانی خواهد شد.
۳.۳ بهبود ارزش بازار ملک
ساختمانهای استفادهکننده از منابع تجدیدپذیر، معمولاً دارای ارزش بالاتری در بازار هستند. این ساختمانها به دلیل کارایی انرژی بالاتر، هزینههای عملیاتی کمتر، و سازگاری با محیط زیست، بیشتر از ساختمانهای سنتی به چشم میآیند و از نظر مالی جذابتر هستند. در نتیجه، ساختمانهای با طراحی پایدار و انرژیبر میتوانند به سرمایهگذاریهای سودآور تبدیل شوند.
۳.۴ پایداری و مقاومسازی در برابر بحرانها
با توجه به بحرانهای انرژی و تغییرات اقلیمی، استفاده از منابع تجدیدپذیر میتواند به ساختمانها کمک کند تا در برابر مشکلات مختلف مانند قطع برق یا کمبود منابع انرژی مقاومتر شوند. ساختمانهای با استفاده از انرژی خورشیدی و سیستمهای ذخیرهسازی انرژی میتوانند در شرایط اضطراری خودکفا باشند.
۳.۵ فرصتهای شغلی و توسعه صنعتی
رشد استفاده از منابع تجدیدپذیر در صنعت ساختمان، فرصتهای شغلی جدیدی در بخشهای تولید، نصب، و نگهداری این فناوریها ایجاد کرده است. این میتواند به توسعه اقتصادی و ایجاد مشاغل پایدار در سطح محلی و جهانی منجر شود.
۴. نتیجهگیری
استفاده از منابع تجدیدپذیر در معماری مدرن یکی از کلیدهای طراحی ساختمانهای پایدار و کاهش مصرف انرژی است. در حالی که چالشهایی مانند هزینههای اولیه بالا، پیچیدگیهای فنی و محدودیتهای جغرافیایی وجود دارد، این رویکردها مزایای فراوانی از جمله کاهش هزینههای عملیاتی، کمک به حفظ محیط زیست و بهبود ارزش ساختمانها را به همراه دارند. با پیشرفتهای تکنولوژیکی و کاهش هزینههای سیستمهای تجدیدپذیر، میتوان انتظار داشت که استفاده از این منابع به استاندارد جدیدی در طراحی ساختمانها تبدیل شود.